Төмөр оргилын урд бэлээр уулын хормойг эмжин зүүнээс байруун тийш сунаж тогтсон эгц босоо хадан ханатай гүн хавцалыг даган явбал хавцал нарийссаар хавцалын дуусах хэсэгт байх яанх хойш эргэсэн нарийхан салаанд орших нэгэн томоохон агуйн аманд тулж ирнэ. Хүн хүрэхийн аргагүй бартаатай далд нууц газарт байрласан энэ агуйг одоо цагийн хүн бол огтхон ч эргэлзэлгүйгээр алмасын агуй байна гэж бодох биз ээ. Хавцалын хоёр талын хадан хана хэтэрхий өндөр тул агуйн ам өдрийн ихэнх цагт нар үзэхгүй сүүдэртэй байх бөгөөд гагцхүү жин үдийн нар л агуйн аманд хэсэгхэн хугацаанд тусаад өнгөрөх тул зуны улирлын аагим халуун өдрүүдэд агуй нэн тааламжтай сэрүүхэн байх ажээ. Агуйн ойролцоо амьтны араг яснууд энд тэндгүй хөглөрөн байхыг харвал ямар нэгэн махчин араатан энэ агуйд суудаг мэт ойлголт төрүүлнэ. Мөн амьтны сэг зэмийн хажуугаар ихээхэн үнс нурам хагас дутуу шатсан модны мөчир зомгол хэвтэх нь энэ агуйд махчин араатан биш хүн суудаг болов уу гэмээр. Үнэхээр тийм ажээ. Нар яг агуйн аманд тусах жин үдэд агуйгаас нэгэн хүн аяархан алхсаар гарч ирэв. Аажимаар алхлах түүний ядмагхан хөдөлгөөнийг харвал нилээд настай нэгэн бололтой. Агуйгаас гарч ирсэн ахимаг насны хүн бол өтөл насны Нендэртал эмэгтэй байлаа. Одоогийн хүмүүстэй харьцуулахын аргагүй үс гэзэг нь сэгсийсэн аймаар царай муутай нэгэн байв. Нилээд өргөн цээжтэй урт гартай хамрын угт байрласан хоорондоо их ойрхон хоёр нүд нь улаанаар эргэлдэн ганц хуруу хүрэхтэй үгүйтэй өргөн духтай, арагшаа налуу цүдгэр гэдэсний дээх нь хоосон хавтага мэт шалчийсан хоёр хөх нь унжиж нуруугаараа бөхийсэн түүнийг харсан хэн я айж чочмоор. Түүний энэ аймар дүр төрөхийг наранд түлэгдэж салхинд гандаж, тас харалсан өтөл насны үрчийж хорчийсон арьс нь улам айдас төрүүлэм болгожээ. Энэхүү эмгэн хэдийгээр 40 гаруйхан настай боловч наян настай мэт харагдах гадаад төрх нь байгалын жам ёс гэхээс илүүтэйгээр насан турш нуруундаа үүрсэн бие сэтгэлийн зовлонгоос үүдэлтэй болов уу гэмээр ажээ. Энэ эмгэний нэрийг Ачтан гэх бөгөөд энэ нэрийг түүнийг хүүхэд ахуй цагтнь сайхан сэтгэлтэй өөрийнх нь үеийн нэгэн хүү өгсөн билээ. Тэр л цагаас хойш Ачтан энэ сайхан нэрээр нэрлэгдсээр өдий хүрсэн ажгуу. Нендэртал эмгэн Ачтан аажуухан алхсаар агуйн амны ойролцоох хүн суухад тохиромжтой нэгэн бул чулуун дээр ирэн наран зүг харан суулаа. Хавцалын нарийхан салаанд орших агуйн аманд хэсэгхэн хугацаанд тусаад өнгөрдөг нар энэ удаа бас хавцалын баруун хананы цаагуур далд орж сүүдэр туслаа. Ачтан өнгөрүүлсэн амьдралаа бодож сууна.
Ачтан олон жилийн өмнө энэ Тэнгэр ууланд төрөөд Тэнгэр ууландаа насыг барж байгаа билээ. Мэдээ орсон цагаас хойшхи бүхий л амьдрал нь нүдний нь өмнүүр эрэмбэ дараатай хөвөрнө.
/ Их дэлгүүрийн Majestic Номын дэлгүүр , 3,4-р хороололд байрлах Номин их дэлгүүрийн номын тасаг, Интерном номын дэлгүүрүүдээр: Ухаант хүн роман/
Ачтан олон жилийн өмнө энэ Тэнгэр ууланд төрөөд Тэнгэр ууландаа насыг барж байгаа билээ. Мэдээ орсон цагаас хойшхи бүхий л амьдрал нь нүдний нь өмнүүр эрэмбэ дараатай хөвөрнө.
/ Их дэлгүүрийн Majestic Номын дэлгүүр , 3,4-р хороололд байрлах Номин их дэлгүүрийн номын тасаг, Интерном номын дэлгүүрүүдээр: Ухаант хүн роман/
This entry was posted
on Thursday, February 17, 2011
at 8:49 PM
and is filed under
Уран зохиол
. You can follow any responses to this entry through the
comments feed
.
