Үнэнийг хэлэхэд би ч сайн мэдэхгүй, гэхдээ өөрийнхөө бодож байгааг бичий дээ. Үүнийг бичихийн тулд эхлээд "Амьдралын утга учир гэж юу вэ?" гэсэн асуулт тавий. Миний хариулт их амархан. Амьдралын утга учир гэдэг мэдээж эд баялаг биш, эрх мэдэл бүр ч биш, хайр гэвэл бас худлаа болно. Тэгэхлээр асуултын хариултыг дурсамж гэж хэлнэ. Өндөр настай хүмүүс үргэлж бага насныхаа тухай дурсан ярих дуртай байдаг. Магадгүй энэ хорвоогоос явахдаа авч явах ганц зүйл нь дурсамж болохоор тэр ч юм бил үү. Бас үр хүүхдүүддээ үлдээх хамгийн чухал зүйл нь тэр байдаг байх. Миний хувьд би эмээгээ санахдаа эмээ минь тэр юмыг надад авч өгч билээ, тэр зүйлийг бэлэглэж билээ гэхээсээ илүүгээр надад ярьж өгдөг байсан бага насных нь тухай дурсамж яриа, хэлдэг байсан хууль мэт үнэн үгнүүд нь л сэтгэлд минь байдаг.
Тийм болохоор миний хувьд өчүүхэн бага амьдрал гэж гэгээтэй гэрэлтэй зүйлээр арвин дурсамжийг үлдээж чадаагүй тэр хүний амьдрал юм болов уу гэж боддог доо. Мөн бусад хүний сэтгэлд хар бараан сэтгэгдэл үлдээсэн тэр хүний амьдрал өчүүхэн багад тооцогдох болов уу?